RÜMEYSA BOZU~ LOTUS ÇİÇEĞİ

"Muhterem ablalarım, teyzelerim evlenmeyi düşünmüyorum. Eminim ki oğlunuz parmakla gösterilecek dereceye erişmiştir fakat şu anlık halimden memnunum." Ne kadar da kendimden emindim hâlbuki. Sonra ne mi oldu.. Mecbur kaldım. Tamam insan çoğu şeye mecbur kalır.. Okumaya, çalışmaya,susmaya, konuşmaya ama kimse evliliğe mecbur kalmaz yani kalmaz zannederdim ta ki odungillerden en kalası ile tanışıncaya tek... Onunla tanıştıktan sonra anladım mutluluk bir kelebek... Ummadığın an konar ummadığın an uçar...